ΒΟΛΤΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠ ΤΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙ: ΣΧΙΝΟΣ

Σχίνος.  Ένα πανέμορφο, μικρό, παραλιακό, παραθεριστικό, κυρίως, χωριό 30-40 λεπτά μακριά από το Λουτράκι. Το σκηνικό του, μ’ ένα υπέροχα παράξενο συνδυασμό τοπίου με γκριζοκόκκινο χαλίκι και καταπράσινα πεύκα που φτάνουν σχεδόν στο κύμα, θα μπορούσε άνετα να πρωταγωνιστεί σε παλιά ταινία, όπου οι ήρωες πάνε εκεί για απομόνωση από τα αδιάκριτα βλέμματα, σε ταβερνάκι με καρώ τραπεζομάντηλα, γλάστρες και τραπεζάκι πάνω στην άμμο.

Ο Επισκέπτης πηγαίνοντας από Λουτράκι προς Σχίνο ξεκινά να αντικρίζει τις πανέμορφες παραλίες τις περιοχής με τα πεντακάθαρα νερά ξεκινώντας από την Μαυρολίμνη έως και την Μυλοκοπή έχοντας πάρα πολλές επιλογές για κάθε γούστο.

Επίσης, μπορεί να απολαύσει πεζοπορία σε ασφαλισμένα μονοπάτια από τον Ορειβατικό Σύλλογο Λουτρακίου αναρρίχηση στα φαράγγια της Γερακίνας & Μύλο του Μανώλη στα Όρια στου Νομού μας με την Αττική καθώς και πτώση με αλεξίπτωτο πλαγιάς και για τους λάτρεις της θάλασσας Wind Surfing.

Έναν μοναδικό στο είδος του στην Ελλάδα Ροδόκηπο διαθέτει στις εγκαταστάσεις του στο Σχίνο Λουτρακίου το «Κέντρο Ελληνισμού Ιδρύματος Δαμιανού». Ο Ροδόκηπος αυτός είναι ένας από τους καλύτερους στον κόσμο και περιλαμβάνει 700 ποικιλίες τριανταφυλλιάς, από τις παλαιότερες έως και τις πιο σύγχρονες. Από το ρόδο της Κνωσού μέχρι τα τριαντάφυλλα που υμνούν στα ποιήματα τους ο Ανακρέων και η Σαπφώ, τα τριαντάφυλλα της ελληνικής παράδοσης, καθώς και τριαντάφυλλα από όλα τα μέρη του κόσμου, την Περσία, την Ινδία, την Κίνα και άλλες χώρες. Ανάμεσα τους είναι και η πολύ σπάνια Κινέζικη ποικιλία R. Chinensis Viridiflora με πράσινα τριαντάφυλλα.

Σύμφωνα με λείψανα που έχουν βρεθεί στην ευρύτερη περιοχή, εκτιμάται ότι η γνωστή από διάφορες φιλολογικές πηγές πόλη Οινόη βρισκόταν στην περιοχή του σημερινού Σχίνου. Στο χωριό ξεχωρίζει ο σταυρεπίστεγος ναός της Μεταμορφώσεως, οικοδομημένος τον 11ο αιώνα.

Στο δρόμο για τον Σχοίνο, βρίσκονται τα Πίσια. Διάσπαρτες είναι κι εκεί οι εκκλησίες: σε φυσικό σπήλαιο είναι χτισμένος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, από τον οποίο σώζεται στο τέμπλο τμήμα μιας τοιχογραφίας του Αγίου Γεωργίου, που χρονολογείται περί το 1400.
Ο ναός του Αγίου Αθανασίου, χτισμένος τον 15ο αιώνα χτίζεται ο οποίος φέρει ενδιαφέρουσες
τοιχογραφίες του 1638, έργα του ιερομονάχου Σεραφείμ Κουλούρη.
Τέλος, η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής, μητρόπολη των Πισίων, η οποία ανήκει στο ρυθμό της τρίκλιτης βασιλικής και η οποία πρωτοοικοδομήθηκε τον 18ο αιώνα.